چیزی توی آدم های اطرافم هست که باعث می شه بارها خدا رو به خاطرش شکر کنم. من خیلی سپاسگزارم به خاطر بودن این آدم ها در کنار خودم. به خاطر مهربونیاشون، معرفتشون، دوستیشون و بودنشون. من تو زندگیم هدایای زیادی از خدا گرفتم اما مهمترین این هدایا اول خانواده ام و بعد دوستام بودن. احساس می کنم همیشه راهی برای من باز بوده تا با آدم هایی آشنا بشم که خیلی دوست داشتنی و درست بودن. آدم هایی که هنوز براشون درست و غلطی وجود داره و هنوز به انسانیت و عمق زندگی فکر می کنند.
خدایا خیلی ازت ممنونم به خاطر تک تک این آدم ها.
بورخس گفته: «اگرچه هرکس جایی را از آن خود می داند و می گوید من آنجا زندگی کرده ام، اما حقیقتاً منظور از موطن، حلقه ی کوچک دوستانی است که انس و الفت میانشان تعیین کننده ی موطن واقعی آدمیست.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر